Enkele anekdotes van onze afpijlers.
“De architect, Guido Frans, overloopt voor het vertrek hoe de toer loopt. We spreken over een brug, MTB parcours, taverne de Oude Hansbrug. Ik ben helemaal mee … Achteraf stel ik vast dat de locatie die ik voor ogen had ongeveer een kilometer of twee naast de plaats zat die Guido bedoelde. Over “mee zijn” gesproken.”
“Toyota Avensis prachtige auto … maar zwaar dat die weegt.
Samen met onze jongste afpijler “lopen wij de stukken af”. De auto zoekt zijn weg via asfaltwegen en onze chauffeur komt ons dan tegemoet. Als we de auto dwars op een veldpad zien staan voelen we aan ons kleine teen dat er iets mis is. Vastgereden in een greppel bij het keren van de wagen. De bodemplaat schuurt net niet op de veldweg. De Avensis wordt iets opgetild en onze jongste afpijler duwt hem mee terug op het pad. Oef … we kunnen verder.”
“Best tweemaal nadenken en kijken als de zoon iets zegt …
Aan de Hansbrug kiezen we voor het juiste traject tot aan de tweede ijzerenbrug. Aan de splitsing vraagt de jongste afpijler “Papa … je bent zeker dat het rechts is hé en niet rechtdoor.” “Jazeker zoon.” Als we een kilometer verder zijn klopt onze route niet meer met het traject op de kaart … “Sh… we hadden rechtdoor moeten gaan.” “Papaaaa … ziet ge wel”. Er zit maar één ding op. Terug lopen, alle pijlen wegdoen en de weg rechtdoor nemen en daar afpijlen. Maar dat heb ik dan maar alleen gedaan ;-)”
En ook nog een dankwoordje
“Al wat ik hoorde was positief en dat doet deugd. Iedereen leek wel dagelijks samen te werken, zo gesmeerd leek het te gaan. Dat allemaal in die kleine ruimte waar we meer dan 850 tevreden mensen mochten ontvangen. Dit alles is Jullie verdienste, zonder jullie was dit helemaal niet mogelijk geweest. We hebben Keerbergen weer waardig uitgedragen. Ook vandaag nog kreeg ik nog enkele positieve reacties. De dame die haar wandelstok vergeten was schonk zelfs nog een paasbloempje…”
Je kan ook nog enkele foto’s bekijken.